Το φεγγάρι εκεί ψηλά…

Είναι το φεγγάρι το ολόγιομο ολόλαμπρο, τόσο μαγικά φωτίζει το ουράνιο στερέωμα, φωτίζει τον κόσμο μας, τη ζωή μας, φωτίζει τα μονοπάτια του μυαλού. Κάθε που στον ουρανό έχει πανσέληνο νιώθεις σαν έτοιμος να κάνεις τα πιο ξεχωριστά ταξίδια… στο χρόνο, στο όνειρο, στο παρόν, στο αύριο, στο χθες… Το φεγγάρι μοιάζει κάποτε σαν καθρέφτης.…

Να θυμάσαι…

Είναι κάποιες ημερομηνίες που μένουν στο ημερολόγιο σταθερές, σαν να μη γυρίζεις το φύλλο. Για να σου θυμίζουν, για να μην ξεχνάς. Είναι κάποια γεγονότα που γράφονται με ανεξίτηλο μελάνι και ταξιδεύουν μαζί σου πέρασμα των χρόνων. Είναι  κάποιοι άνθρωποι που όταν φεύγουν αφήνουν πίσω τους ένα ΚΕΝΟ. Σου αφήνουν παρακαταθήκη πρωτίστως την αγάπη τους.…

Το Καλοκαίρι της καρδιάς…

Απόψε ένιωσα μια δροσιά και σαν να γύρισε το μυαλό μου εκεί στην ακροθαλασσιά… πρώτο μπάνιο... Λιμονάρι... α, γειά σου, τι κάνεις, πόσο καιρό έχω να σε δω… ευχές και νέα από ένα χρόνο που πέρασε ή ίσως περισσότερα που μοιάζουν σαν ένα κοντινό παρελθόν… Τώρα βέβαια, δεν ξέρω αν είναι το μυαλό, η καρδιά…

Μαμά Σταθούλα

…κοιτάζω τα μάτια της που σιγά σιγά βασιλεύουν και η καρδιά μου θλίβεται.…προσπαθώ να ανταλλάξω μια κουβέντα μα έχει αρχίσει να βυθίζεται στη σιωπή της. Εκείνη τη σιωπή που δεν την έχει επιλέξει, που την κάνει να χάνει λίγο λίγο τα κομμάτια του μυαλού της. Ένα μυαλό φωτεινό, ένας άνθρωπος τόσο γλυκός, μια ψυχή τόσο…

Χριστούγεννα, 2022

…και του χρόνου να’ σαι καλά να ξαναφτιάξεις… είναι για χρόνια η ευχή της μαμάς κάθε που φτιάχνω γλυκά σε οποιαδήποτε γιορτή...μια ευχή γιομάτη από την αγάπη και την καλοσύνη της καρδιάς της. Στις γιορτές των Χριστουγέννων φτιάχναμε πάντα κουραμπιέδες. Άρεσαν πολύ στον πατέρα οπότε ήταν δεδομένο κάθε μα κάθε χρόνο. Να ψήσει ο φούρνος……

Η τελευταία δημοσίευση για το σύλλογο του 2ου Δημοτικού Ιλίου…

...εκείνη την καλοκαιρινή βραδιά τα μάτια μου προσπαθούσαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στο χαμόγελο και τη μελαγχολία. Προσπάθησα πολύ να συγκρατήσω εκείνα τα δάκρυα... εκείνα που έφτασαν μέχρι το παραθυράκι του προσώπου. Πραγματικά δεν ξέρω αν μια άγια μέθη με κράτησε για ώρες όρθια μπροστά από ένα κοινό που για μένα παρακολουθούσε τον κόπο 4 χρόνων…

Γονείς εν δράση… όπως λέμε Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ομάδα παιδιών… θαρρώ γονείς ήταν μα αισθανόντουσαν σαν παιδιά. Όταν έχεις παιδιά ή έχεις να κάνει με παιδιά παίρνεις λίγη από την αύρα τους και την αφήνεις σαν θαύμα να σε ακουμπά και να σε μαγεύει. Στην προκειμένη περίπτωση να σε κάνει κι εσένα κατά κάποιο τρόπο παιδί.…

Αχ βρε Ιφιγένεια…

Μια σταγόνα ζωής κύλισε αργά και αποφασιστικά από την Πρέβεζα στο Μεγανήσι, πίσω στη δεκαετία του ’80. Με τον καλύτερο σύντροφο, για χατίρι του, εκεί στον τόπο του… Μια σταγόνα ζωής που κίνησε για να στεγάσει το όνειρο σ’ ένα ζεστό δίπατο σπίτι, μιαν αυλή και γύρω-γύρω την απέραντη ομορφιά από μύρια λουλούδια… Θυμάμαι τον…

Καλοκαίρι 2022, Μεγανήσι…

Δύο τα ξημερώματα και τούτος ο τόπος είναι ακόμη ξύπνιος. Μικροί μεγάλοι φτιάχνουν παρέες και προσπαθούν να κερδίσουν και φέτος το χρόνο που πέρασε χώρια. Πόσο όμορφα ανταμώνουν όλοι και η καρδιά χαμογελά, η ψυχή γαλήνια και ήρεμη και τα πρόσωπα αντικατοπτρίζουν το φως από τον πιο λαμπρό ήλιο του χρόνου. Ρόλοι που αλλάζουν στο…

Το τελευταίο κουδούνι του Δημοτικού, αποφοίτηση Έκτης…

Η ιστορία μιας παρέας παιδιών, τρομαγμένα στην αρχή… Κλείνω τα μάτια για να κοιτάξω εκεί στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου, έξι χρόνια πριν, ένα σμάρι μικρά παιδιά που κρατούσαν το χέρι του γονιού και περίμεναν να μπουν στην τάξη τους. Μια τάξη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Με δυο δασκάλες υπέροχες που…

Αχ, Άνοιξη

Αχ, Άνοιξη… Εκείνη η εποχή του χρόνου που κάνει τα πάντα να ανθίζουν. Τα φυτά, τα δέντρα, την καρδιά… Εκείνη η εποχή που μιαν ολάνθιστη πραγματικότητα γεμίζει τα μάτια και κάνει το μυαλό να μοσχομυρίζει… Αχ, Άνοιξη… Την περιμένουμε κάθε φορά με μεγάλη προσμονή και χαρά! Την περιμένουμε να στεγνώσει την ψυχή που έναν ολόκληρο…

Στο σκαλοπάτι των 12 χρόνων…

«…μαμά αύριο θα πάνω μόνος μου στο σχολείο…»Απλά, αποφασιστικά και σίγουρα λόγια…«…μα να μη βοηθήσω να κουβαλήσεις την τσάντα… όχι δεν είναι βαριά…»…πια θα συμπλήρωνα εγώ…Και κοιτάζω το ημερολόγιο που στέκει κρεμασμένο στον τοίχο της κουζίνας για χρόνια και μετράει τις στιγμές όλων μας...Φτάνει σε λίγο το σκαλοπάτι των 12 χρόνων σου.Έκτη Δημοτικού, ξεσχολίζεις το…

Χριστούγεννα 2021…

Χριστούγεννα… Μικρό βρέφος ο Χριστός σε μια τόσο δα ταπεινή Φάτνη… Τριγύρω ζεστασιά που Τον αγκάλιαζε και η μικρούλα τούτη γωνία πάνω στη γη έμοιαζε σαν παλάτι για όλους. Η καρδιά του σκόρπιζε παντού το Φως της και το Λαμπρό άστρο στον ουρανό έδειχνε το δρόμο στους τρεις μάγους… Ένα δώρο ο καθένας… Μα ο…

Μνήμη…

Παιχνίδια της μνήμης στο πίσω μέρος του μυαλού. Παίζοντας με τις αναμνήσεις των αγαπημένων μας ανθρώπων που δεν υπάρχουν πια κοντά μας, που έφυγαν τόσο νωρίς για ένα ταξίδι άλλο, μακρινό και άγνωστο… Είναι εκείνη η μνήμη που πάγωσε τις εικόνες στο μυαλό, τις έβαλε προσεχτικά σε ένα τόσο δα κουτάκι και τις πιθώσαμε στην…

Υγεία, μάθημα ζωής…

“Καθώς μεγαλώνεις, θα ανακαλύψεις πως έχεις δυο χέρια: ένα για να βοηθάς τον εαυτό σου, το άλλο για να βοηθάς τους άλλους” Audrey Hepburn (ηθοποιός) Υπάρχει μερικές φορές το γεγονός όπου η ζωή και η υγεία ενώνουν τους ανθρώπους. Έτσι απλά και μόνο σαν γεγονός. Θα έπρεπε να συμβαίνει πάντα... Όχι, όμως, δεν το συναντάμε…

9 Μαΐου 2021, για τη μαμά…

Τέτοια μέρα πάντα τα μπουκέτα είχαν την τιμητική τους! Ο κήπος μας ολάνθιστος, πολύχρωμος και ευωδιαστός ήταν πάντα το καλύτερο μέρος για να μαζέψεις τα λουλούδια που θα έδινες δώρο στη μαμά. Ένα κρυφό γέλιο στο πρόσωπο και κάθε κίνηση που έπρεπε να είναι ακριβοθώρητη μέχρι να ετοιμαστεί. Πιστεύω πως τα κατάφερνα πάντα καλά και…

Άνοιξη… το διάβα προς την Ανάσταση…

Αρκετά χρόνια πριν, στη μακρινή Άνοιξη του 1996.... Είναι το δάκρυ που υπάρχει στον ουρανό και πέφτει στη γη και είναι το δάκρυ που υπάρχει μέσα σου και τρέχει  σε ένα πρόσωπο που λένε πως είναι γελαστό, χαρούμενο, ευχάριστο. Είναι η μελαγχολία που υπάρχει στον ουρανό και τον κάνει να έχει σύννεφα και είναι η…

Η ζωή θα το φέρει σε σένα…

«Η ζωή θα στο φέρει Joanna, όχι εγώ!» Η ζωή εκείνη που τελικά τρία γράμματα. Η ζωή εκείνη που είναι κάποτε δρόμος και μας οδηγεί σε κάθε μονοπάτι που σεργιανούμε τα βήματά μας. Η ζωή εκείνη που έχει πάντοτε τους δικούς της κανόνες κι εμείς άλλοτε τους ακολουθούμε κι άλλοτε προσπαθούμε να τους παραβιάσουμε και…

Σαν χιόνι, λευκό…

Εκπλήσσομαι ίσως μα και θαυμάζω τον ενθουσιασμό των μικρών παιδιών μπροστά στο χιονισμένο, στο κατάλευκο τοπίο. Πόση χαρά ξεχειλίζει από το πρόσωπά τους και τα μάτια τους λάμπουν μπροστά στη μαγεία που αντικρύζουν. Λευκό, απαλό και αφράτο, είναι πραγματικά σαν καλοϋφασμένο πέπλο επάνω σε καθετί που αγκαλιάζει. Μία ανεξήγητη έλξη σε κάνει να θέλεις να…

Το ταξίδι της νέας χρονιάς…

Νέα χρονιά! Δεν έχει σημασία ποια κάθε φορά. Ο άνθρωπος ξεκινά και πάλι από την αρχή κι αυτό του δίνει πάντα την ελπίδα για κάτι νέο και καινούριο. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννιούνται πάντα στην αρχή κάθε χρονιάς είναι γεμάτα αισιοδοξία. Παρότι 365 ημέρες μακρινό ταξίδι μα συνάμα και άγνωστο, το μυαλό ταξιδεύει…

Χριστούγεννα 2020…

… Επειδή ο Χριστός που γεννιέται λένε πως φέρνει καλά. Κι αν έρχονται κάποια άσχημα ίσως να είναι τυχερό. Κι εσύ απόψε δεν μιλούσες, δεν πολυγέλαγες, ταξίδευες. Μονάχα εκείνο το χαμόγελο που δεν είναι πάντα γελώ, που δεν ήταν ίσως κι απόψε γελώ. Κι εσύ απόψε ταξίδευες. Μόλις έφυγες η καμπάνα χτυπούσε, ο Χριστός γεννιόταν…

70, 80, 90 οι δεκαετίες της νιότης…

70, 80, 90 χρυσά χρόνια. Οι χρυσές δεκαετίες της ζωής μας. Δεκαετία του 70, Δημοτικό Σχολείο. Καλοκαίρι, το σχολείο τελειώνει κι εγώ πάντα το πρώτο Σάββατο μετά το τέλος των σχολείων για τις καλοκαιρινές διακοπές είχα στα χέρια μου ήδη ένα εισιτήριο για το χωριό. Στιγμή αργότερα. Με το μυαλό βέβαια ήμουν ήδη εκεί. Είχα…

Καλοκαίρι…

Κόντρα στον καιρό και τις τρέλες του, κόντρα σε όσα συμβαίνουν, γραμμένο πριν έξι χρόνια, επίκαιρο πάντα πιστεύω! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !Ο ήλιος του Καλοκαιριού ας ζεστάνει τις καρδιές μας που μπορεί να "πάγωσαν" για λίγο το Χειμώνα που μόλις πέρασε.Η αρμύρα της θάλασσας ας μας κάνει να ταξιδέψουμε σε λιμάνια που αναζητούσαμε για…

Μαμά…

Είναι κάποια πλάσματα στη φύση που μοιάζει να είναι ιδιαίτερα. Όταν νιώσουν το άρωμά σου δεν το ξεχνούν ποτέ. Γεννάς ένα μικρό πλασματάκι και η σώμα με σώμα επαφή μαζί του σε ποτίζει με τη μυρωδιά του και … δεν την ξεχνάς ποτέ. Από εκείνη τη στιγμή γνωρίζεις πως μυρίζει η ψυχή του και τι…

Ξεφυλλίζοντας…

Κάτω από έναν ουρανό χωρίς αστέρια, χωρίς φεγγάρι! Κάτω από ένα βαρύ πέπλο, ένα μαύρο σύννεφο. Κάτω ακριβώς από έναν τέτοιο ουρανό που να, ένα συννεφάκι παίρνει μορφή, αποκτά ομιλία, μια καρδιά χτυπά στο κέντρο της. Αποκτά κι ένα χέρι. Είναι εκείνο που σαν να σου φάνηκε ότι λίγο πριν σου άπλωσε το χέρι του.…

Πάσχα 2020

  Το γαλάζιο του ουρανού,  το βαθύ μπλε της θάλασσας και μια φύση ολάνθιστη και καταπράσινη. Όχι ενός τυχαίου ουρανού και μιας τυχαίας θάλασσας μα τούτου του τόπου, της δικής μας χώρας, της πατρίδας μας! Και πιο βαθιά, ο νους και η καρδιά του καθενός πηγαίνει εκεί που αγαπά. Ταξίδι εκεί που ο καθένας μας…

Από ψηλά…

Η ομορφιά της Αθήνας από ψηλά … περίεργο ίσως για έναν άνθρωπο που μάλλον αισθάνεται φόβο και ένα σφίξιμο όταν κοιτά από ψηλά… Η ομορφιά της Αθήνας από ψηλά ήταν πάντα πρόκληση. Ήταν αφορμή για βόλτα, για ταξίδι από εκεί ψηλά, ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για να συναντήσεις φίλους και να αγναντέψεις μαζί τους εκείνη…

Η ομορφιά μιας σχολικής γιορτής…

Τι κι αν είμαστε στην αρχή της σχολικής χρονιάς, υπάρχουν ακόμη όμορφες αναμνήσεις από την περσινή χρονιά και ειδικά από την γιορτή που πραγματοποίησε η ΣΤ' τάξη του σχολείου μας με φιλική συμμετοχή της Α' τάξης! … φαντάσου ένα παιδί να κρατά στα χέρια ένα ήλιο, το παιδί να σηκώνει τα χέρια ψηλά κι ο …

Μαμά …

Η ευτυχία της μάνας είναι όταν βλέπει την αγάπη να καθρεπτίζεται σε δυο παιδικά μάτια και να αποτυπώνεται σε ένα λευκό χαρτί με τα πιο όμορφα χρώματα, αυτά της ομορφιάς της παιδικής ψυχής. Η χαρά της μάνας είναι όταν αισθάνεται δυο μικρά παιδικά χέρια γύρω από το λαιμό της έτοιμα να την «πνίξουν» από αγάπη…

Αγαπημένο μου παιδί …

Αγαπημένο μου παιδί, Η ζωή μας είναι ένας αγώνας από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια μας. Αγωνιζόμαστε σαν μωρά και νήπια να μάθουμε πράγματα και να αποκτήσουμε δεξιότητες για να πετύχουμε ένα σωρό πράγματα που θα μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια των γονιών μας. Οι…

Θηλασμός

Βρισκόμαστε ήδη στη εκπνοή του Νοέμβρη. Ένας μήνας που η πρώτη εβδομάδα του είναι αφιερωμένη στο Θηλασμό. Η Παγκόσμια Εβδομάδα Θηλασμού γιορτάζεται και στην Ελλάδα παρότι πιστεύω πως χρειάζεται να γίνουν ακόμη αρκετά βήματα ώστε να πάμε λίγο πιο μπροστά... Άρχισα να μαθαίνω για το θηλασμό λίγες μόνο ημέρες πριν γεννήσω το πρώτο μου παιδί,…

Για τον πατέρα …

…προχώρα πιο γρήγορα, θα τον χάσουμε… ήταν τα λόγια της μαμάς όταν πηγαίναμε κάπου όλοι μαζί, εκεί στα παιδικά χρόνια της αθωότητας… Κι εκείνος ήταν πραγματικά πάντα μπροστά, σχεδόν τρέχαμε για να τον φτάσουμε… Ήταν πάντα μπροστά, με γρήγορα βήματα που ήξεραν πάντα πως να σε οδηγήσουν στο σωστό προορισμό! Ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε…

15 Σεπτεμβρίου, Αγίου Βησσαρίου …

15 Σεπτεμβρίου σήμερα, ημέρα γιορτής του πολιούχου του Μεγανησίου, Αγίου Βησσαρίωνος! Ημέρα με γιορτινή διάθεση όπου κι αν βρίσκεται κανείς, ειδικά αν είσαι εκεί… Δύσκολο βέβαια, σχολεία, δουλειά και υποχρεώσεις δεν σου δίνουν τη δυνατότητα να επισκεφτείς το νησί εύκολα… Το Καλοκαίρι του 2010 ήμουν στο χωριό αυτές ακριβώς τις μέρες … 14 Σεπτεμβρίου  2010. Ημέρα…

Καλοκαίρι στο νησί…

… ρώτησε η αύρα τι είναι Καλοκαίρι… είναι τα χρώματα της θάλασσας όταν μέσα της καθρεφτίζονται τα φώτα κι εκείνα κολυμπάνε στα νερά και τα κάνουν κίτρινα, πράσινα, κόκκινα, μπλέ… Είναι τα σπίτια που κι εκείνα βουτάνε και τη ζωγραφίζουν απ’ άκρη σ’ άκρη. Είναι μια βόλτα στο μακρινό ξωκλήσι της Παναγιάς της Ελεούσας κι…

Για την αγαπημένη Βασιλικούλα …

18 Αυγούστου 2015... Είναι κάποιες ημέρες που γεννιούνται ξεχωριστές για να μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και την καρδιά. Είναι από αυτές τις ημέρες που έχουν να πουν τη δική τους ιστορία, μια ιστορία τόσο σημαντική και τόσο ξεχωριστή... Ήταν μάνα για τ’ αδέρφια της όχι μονάχα αδερφή. Έκρυβε μια ξεχωριστή αγάπη για το…